معرفی کتاب 
کوچ نشینان قشقایی فارس     The Qashqai nomads of Fars
نوشته : پیرابرلینگ                 Oberling Pierre
ترجمه : فرهاد طیبی پور

نخستین بررسی جامع در توضیح چگونگی شکل گیری کنفدراسیون ایل قشقایی از مرحله استقرار ایلات ترک زبان در بخشهای مرکزی و جنوبی ایران از قرن چهارم هجری به بعد ، تا افول تدریجی اقتدار سیاسی آن در سده اخیر است.
سیر مناسبات ایل قشقایی با دولت مرکزی از یک سو و مناسبات آن با واحدهای عشایری و حکومتی در فارس از سوی دیگر از جمله مهم ترین مباحث مطرح شده در این کتاب می باشد... 
سخن پایانی ( برگرفته از کتاب کوچ نشینان قشقایی ص 267 )
تیره ها و طوایف کوچ نشین با سازماندهی قوی و نظام منسجم و مبتنی بر وفاداری خود، واحدهایی جاودان با قدرت بقای غیرعادی ساخته اند. اما ، همانطور که دیدیم ، سلسله های حاکم بر ایلات ، فاقد توان و انعطافی همسان روابط حاکم بر واحدهای زیر مجموعه آنها هستند. ایلیاتی ها افرادی هستند بسیار واقع گرا و مدت زیادی را درسوگ رهبران خود به ماتم نمی نشینند. آنها با خاندان رهبران خود بندرت پیوندی عاطفی دارند و به نظر آنان خان ها به هر حال نوعی چیرگی ناخوشایند را دلالت می کنند ، مگر این که ویژگی های منحصر به فرد رهبری را داشته باشد که منجر به برقراری نظم و امنیت و تحصیل اموال شود. چون هیچ خاندانی نمی تواند دائما مردانی را با چنین ویژگی هایی بپروراند . عمر خاندان حاکم بر ایلات هم طبعا کوتاه بوده است. از طرفی ، اتحادیه های بزرگ ایلی را هم فره جاذب همین رهبران ایجاد می کرده ، و رهبران نیز به نوبه خود آسیب پذیر و ناپایدار بوده اند. بنابراین می توان گفت که خان نه تنها دست راست ایل ، بلکه آسیب پذیرترین نقطه آن نیز بوده است. در هر دوره ای ، ممکن است دست روزگار یا سلطانی ناسازگار ، رهبر ایل را از میان بردارد و حتی موجب تجزیه ایل شود. از این منظر ، عمر طولانی خاندان حاکم قشقایی ، و در سطحی گسترده تر ، عمر ایل قشقایی ، تقریبا معجزه آسا به نظر می رسد. یکی از دلایل این امر ، این است که خاندان حاکم قشقایی تعداد زیادی ایلخان لایق پرورده است. عامل مهم دیگر این واقعیت است که خاندان حاکم ایل قشقایی برخلاف خانواده های حاکم بر سایر ایلات ایران ، به سنت تک همسری وفادار بوده اند و به همین دلیل ، اعضای این خانواده همواره متحد بوده اند. این امر هرگز به قتل یکی از اعضای خاندان حاکم قشقایی منجر نشده است. این نکته یکی از وجوه تمایز ایل قشقایی با سایر ایلات ایران است که نزد آنها برادر کشی امری عادی و مرسوم است..... هر چند بعضی از ایلخانان قشقایی سودای رهبری ملی را در سر داشتند ، این خاندان هرگز نتوانست به خاندان حاکم بر ایران تبدیل شود. در نتیجه ، از توطئه های بی شمار ، سو ء قصد ها و شورش هایی که در صورت حکومت با آنها سر و کار می داشت دور ماند. از سوی دیگر ایل قشقایی در طول تاریخ خود همواره بر ایالت فارس تسلط داشته و هرگز از جانب ایل دیگری در آن منطقه به طور جدی تهدید نشده است و به استثنای حمله پلیس جنوب ، هرگز نیروی خارجی دیگری به قلمرو این ایل تجاوز نکرده است.به علاوه چون مناطق ییلاقی و قشلاقی این ایل کوهستانی ، قابل دفاع و نسبتا دور از دسترس است ، از حکومت مرکزی هم به ندرت بیمناک بوده اند. 

حال ممکن است این سوال مطرح شود که آیا نظام ایلی واقعا مرده است؟ 
جواب منفی ست. چون تا وقتی ایلیاتی ها وجود دارند ، زمینه ظهور امپراتوری های ایلی هنوز هم فراهم است. این واقعیتی ست انکار ناپذیر.....
تلفن پخش 8121 553 0919

مطلب از : نادر نامداری قره قانی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: